Η αναρρίχηση είναι η δραστηριότητα του ανθρώπου, κατά την οποία χρησιμοποιεί το σώμα του με τέτοιο τρόπο, ώστε να ανέβει ψηλότερα σε στερεές επιφάνειες. 
Στα πλαίσια αυτής της δράσης του ανθρώπου, δεν χρησιμοποιούνται μηχανοκίνητα μέσα και η κίνηση παράγεται αποκλειστικά και μόνο από τις φυσικές δυνάμεις και τις ικανότητές του. Είναι μια έμφυτη ενστικτώδη επιδεξιότητά μας, η οποία προέρχεται από την προϊστορία, τότε που ο πρωτόγονος άνθρωπος αναρριχούνταν σε απόκρημνα βράχια ή δέντρα, για να βρει καταφύγιο από τους εχθρούς του. Στο σημερινό άνθρωπο, είναι η ενστικτώδης κίνηση που κάνει το μωρό για ν’ ανέβει σε μια πολυθρόνα, ενώ ακόμα δεν έχει αρχίσει να περπατά.Στα βράχια των Μετεώρων, οι κάτοικοι του αρχαίου Αιγινίου αναφέρεται ότι κατέφυγαν στα δύσβατα βράχια, για να προστατευθούν από τους εχθρούς της εποχής τους. Πολύ αργότερα, τον 9ο αιώνα μ.Χ. έχουμε αναφορές για τους πρώτους ασκητές που ζούσαν ψηλά στις σπηλιές των βράχων. Η αναρρίχηση είναι μια δραστηριότητα που έχει αθλητικό χαρακτήρα. Στις μέρες μας έχει αναπτυχθεί τόσο σαν άθλημα υπαγόμενο σε κανονισμούς, όσο και σαν αναψυχή. Επίσης είναι ανεπτυγμένη σε διαφόρους τομείς της ανθρώπινης εργασίας. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί ορειβατικοί σύλλογοι μέλη της Ε.Ο.Ο.Α., που το καλλιεργούν σαν άθλημα και σαν αναψυχή.
